----

Ooit was de Catryssevoetweg een pad dat 'Veuve' of weduwe Catrysse en haar lieden toeliet van haar boerhof naar de Waerebrug te stappen, waar de boten aanmeerden.

De honger naar nog meer akker- en weiland was overal zo groot dat het middenstuk van die drieledige voetweg plots omgeploegd werd. Jammer dat een 'trage weg' zo aan zijn einde kwam.

Toen de verbinding tussen de Zevekoteheirweg, de Dullaertweg en de Brugsebaan nog intact was, passeerden hier wandelaars, fietsers en mountainbikers. Nu moet je eigenlijk al een doodlopende straat inslaan om ons te vinden.

Elk nadeel heb zijn voordeel, zou Johan Cruijff gezegd hebben. Het is hier nu adembenemend rustig.

Op de evidente landbouwwerktuigen van onze buren na hoor je hier enkel de schreeuw van een reiger die gaat slapen in het Reigersnest in Westkerke, van de buizerds die in het bos van wijlen Alfred Ronse broeden, de specht die op een boom roffelt, een egel of een eekhoorn die schichtig wat voedsel zoekt.

Dat voedsel zoeken wij ook, elke dag, op de markt, de veiling of de visveiling. Het graan, waarmee we zelf onze broodjes bakken wordt gemalen in een echte Zeeuwse windmolen. De olijfolie komt uit Spanje. Het zeezout uit een zoutmijn in de Franse Landes. Wij zoeken echt de markten af naar de meest verse en meest biologische producten. Uw garnalen worden in Oostende aan wal gebracht en dezelfde dag door ons thuis gepeld. Zelfs ons hout voor het houtvuur kiezen wij zelf secuur uit. Dan pas gaan wij je meest verse maaltijd bereiden!.

----